Roger De Vlaeminck Fietsroute - 60 km

Omdat Roger De Vlaeminck jarenlang een graag geziene gast is op de Huysmanhoeve creëerde het Plattelandscentrum Meetjesland (die voor de provincie de publiekswerking op de Huysmanhoeve coördineert) een stevige fietsroute die de Eeklose kampioen vaak met kameraden reed na zijn carrière.

Een trainingsroute van 60 km, slechts een fragment van de vele baantjes die Roger in het Meetjesland en Zeeuws-Vlaanderen afmaalde tijdens en na zijn carrière. Maar toch een mooie inleiding om de kampioen beter te leren kennen.

Wie is Roger De Vlaeminck?

Het is niet alleen omwille van zijn familienaam dat Roger De Vlaeminck vaak ten tonele gevoerd wordt als het schoolvoorbeeld van de ‘Vlaamse wielerkampioen’. Zijn altijd verrassende rondborstigheid, de niet in te tomen driestheid waarmee hij tekeer gaat wanneer hij denkt dat hem onrecht wordt aangedaan, de leeuwenmoed die hij zo vaak tentoon spreidde in zijn bikkelharde duels met de allergrootsten, het zit er allemaal voor iets tussen. Maar misschien nog het meest zijn aangeboren wielerwijsheid waarmee hij als geen ander aanvoelde hoe hij zich moest klaarstomen of waar hij kon toeslaan. Rik Van Steenbergen, Rik Van Looy, Eddy Merckx zijn namen die in de annalen van de wielergeschiedenis opgetekend staan als eeuwige beroemdheden. Wie zal ons tegenspreken wanneer we in die galerij van groten ook Roger De Vlaeminck zijn plaatsje voorbehouden?

Na zijn actieve wielerloopbaan bleef Roger veel aandacht schenken aan zijn fysieke paraatheid en bleef zo een voorbeeld van hoe een sportman na een topsportcarrière kan zijn. Ook zonder de druk van te moeten presteren beulde hij zich nog graag af met zijn koersfiets in het winderige, maar o zo mooie Meetjesland.

Een schets van zijn carrière (door de Eeklose wielerkenner Mark Van Hamme)

Geboren op 24 augustus 1947 te Eeklo

Rijdt zijn eerste niet-officiële koers in Bentille
Is daarna nog enige tijd actief als voetballer bij FC Eeklo
In juni 1964 debuteert Roger in Loppem bij de onderbeginnelingen
In elke jeugdcategorie is hij bij de beste renners van België
Net als zijn broer Erik schittert hij ook in het veldrijden
In 1968 wordt hij zowel Belgisch als wereldkampioen in het veldrijden bij de amateurs
Zijn eerste koers als beroepsrenner, de Omloop Het Volk 1969, wint hij meteen
Als neoprof kroont hij zich eveneens tot Belgisch kampioen op de weg
Met zijn vier zeges in de helleklassieker krijgt hij terecht de eretitel ‘Monsieur Paris-Roubaix’
In 1975 behaalt hij de wereldtitel in het veldrijden bij de profs
Naar eigen zeggen is de zege in de Ronde van Zwitserland 1975 zijn mooiste overwinning
Ook op de piste staat hij meer dan zijn mannetje: aan de zijde van Patrick Sercu wint hij zowel het Belgisch kampioenschap ploegkoers als enkele zesdaagsen
Twaalf jaar na zijn eerste Belgische titel op de weg omgordt hij in 1981 opnieuw de tricoloretrui
In totaal behaalt Roger liefst 22 ritoverwinningen in de Giro d’Italia, ook in de Tour en de Vuelta is hij ritwinnaar
Tijdens zijn profcarrière wint hij alle grote klassiekers één of meerdere keren
Als profrenner koerste Roger 1732 dagen op de weg, 316 in het veld en 122 op de piste. Dit is een totaal van 2170 koersdagen. Op het eind van zijn loopbaan staan 509 overwinningen achter zijn naam : 371 op de weg, 112 in het veld en 26 op de piste.
In 1986 stopt Roger als actief wielrenner